A Pizarra Dixital (PD) é un sistema tecnolóxico
integrado por un ordenador e un videoproxector, que é o encargado de proxectar
os contidos que se buscan na rede e se queren mostrar na clase.
Esta pizarra permite interactuar sobre as imaxes e vídeos proxectados utilizando o rato e o teclado que complementan ao ordenador. A superficie de proxección pode ser de cor branca ou mesmo pódese empregar unha parede desa mesma cor.
Esta pizarra permite interactuar sobre as imaxes e vídeos proxectados utilizando o rato e o teclado que complementan ao ordenador. A superficie de proxección pode ser de cor branca ou mesmo pódese empregar unha parede desa mesma cor.
 |
| Fonte: https://sites.google.com/site/comparativadepdi/ |
A Pizarra
Dixital Interactiva (PDI), que é a que vamos empregar no noso proxecto, tamén é un sistema tecnolóxico que está integrado polo mesmo que dixemos
anteriormente na PD (ordenador e videoproxector) pero ademais ten un
dispositivo de control de punteiro (lápiz-punteiro ou cos dedos, se é unha PDI
táctil) que permite conectar unha superficie interactiva a contidos dixitais
nun formato idóneo para a visualización en grupo.
A vantaxe deste tipo de pantallas é que podes interactuar
directamente coa superficie proxectada, sen facer falta o seu controlalo polo
ordenador.
Aquí, a superficie de proxección tamén é unha pantalla branca que
ten no seu interior o dispositivo de control de punteiro.
Estas pantallas tamén teñen a vantaxe de poder movelas fácilmente
dunha clase cara a outra grazas a un soporte con rodas. Ademais, pódese
impartir clase dende calquera ángulo da clase, sempre e cando lles sexa cómodo
aos alumnos/as.
O uso deste tipo de recursos dixitais e informáticos foi
aumentando a medida que pasaron os anos. Hoxe en día, todas as aulas de
colexios de Educación Primaria e Secundaria gozan dunha. Grazas a este método,
podemos sacar un gran proveito porque os alumnos/as disfrutan máis das clases e
móstranse máis participativos/as.
Hai pantallas dixitais que son moi caras e moitos centros non se
as poden permitir. Por Iso, creáronse varias alternativas, que son as PDI de
baixo coste. Ás veces, só tendo o ordenador e o proxector multimedia (que non
valen máis de 60 euros) pódense obter uns resultados non tan profesionais pero
que si satisfacen as necesidades da aula.
http://recursostic.educacion.es/observatorio/web/es/component/content/article/585-monografico-pdi-de-bajo-coste?start=1
A creación de
entornos educativos dixitais dirixidos ao desenvolvemento de contidos musicais
vai favorecer a construcción única e persoal de aspectos cruciais na
intelixencia de cada individuo/a. Na ligazón anterior, tamén ofrece a
posibilidade de empregar o mando da consola para manexar a PDI, conectándose a
bluetooth e creando un punto infravermello.
Con respecto a este recurso, podemos estimular as facetas do
alumnado. A música identifícase co desenvolvemento da
creatividade, a intelixencia emocional e o pensamento diverxente.
Partindo dos descubrimentos de Gardner sobre as intelixencias
múltiples, sabemos que a creación dun entorno dixital axeitado vai facilitar o
desenvolvemento único e personal de cada alumno/a, xa que favorece a
comprensión do entorno dunha maneira máis coherente con cada estilo de
aprendizaxe e c
ada unha das intelixencias que forman a mente do alumnado.
En conclusión,as PDI son un bo recurso para achegar e despertar o
interese do alumnado en aprender cousas novas fomentando a súa participación e
motivándoos con novos métodos de ensinanza que lles guste e non lle sexan moi
difíciles de entender. Actualmente, estamos na era da tecnoloxía e cada vez son
máis os avances que se fan sobre este campo, o que está moi ben porque axuda a
tratar con nenos e nenas con dificultades.
por: Aldara Fernández Domínguez
No hay comentarios:
Publicar un comentario